Goud: naar een nieuwe all-time high in 2022?
Goud noteert op het moment dat ik dit schrijf sinds de start van 2021 met een negatief rendement van 4,5% in dollar en een kleine plus van 2% in euro. In Japanse yen bereikte de goudprijs wel een nieuw recordniveau.
Dit rendement is (althans in euro) beter dan de meeste vastrentende beleggingen, al kunnen we er niet omheen dat de prestatie van goud en bij uitbreiding die van andere edelmetalen in 2021 ontgoochelend was.
Lees hier verderDe goudprijs blijft nu al ruim een jaar gevangen in een consolidatiepatroon waarbij de ene na de andere poging tot technische uitbraak gecounterd wordt door een nieuwe terugval richting een steunniveau. Vorige maand was het weer van dat met een klim tot 1870 dollar, maar in geen tijd stond de prijs weer 100 dollar lager.
Exact een jaar geleden piekte de prijs van een troy ounce goud op 2089 dollar, op dat moment een nieuwe nominale top. In reële termen (dus aangepast voor inflatie) lagen de toppen van 1980 en 2011 nog een stuk hoger, maar op een langetermijngrafiek wordt er nu eenmaal naar nominale cijfers gekeken.
Fast forward naar augustus 2021 en op het moment dat ik dit schrijf, wordt in de VS een beter dan verwacht banenrapport gepubliceerd dat goud meer dan 2% lager zet. Je kunt je afvragen waarom goud zo fors beweegt op een banenrapport waarvan de cijfers niet meer dan een benadering zijn. Een maand later volgt vaak een bijstelling die een totaal ander beeld geeft maar dan is het geen ‘headline news’ meer en kraait er geen haan meer naar.
Lees hier verderDe Federal Reserve en bij uitbreiding alle centrale bankiers hebben er hun specialisatie van gemaakt: een beloftevol technisch plaatje bij goud genadeloos kapot schieten door de markt met niet meer dan wat ‘lip service’ op het verkeerde been te zetten.
Degenen die al een tijdje meedraaien zullen zich misschien nog herinneren hoe het er in de periode 2013-2015 aan toe ging. De globale economie was aan het herstellen van de financiële crisis en de beleidsrente stond al sinds eind 2008 op nul. In 2013 begon de Federal Reserve in zijn communicatie ballonnetjes op te laten over een ‘normalisering’ van de rente.
2013 was een zwaar verliesjaar voor goud en ook 2014 en 2015 werden met een negatief rendement (in $) afgesloten. Maar de eerste renteverhoging volgde pas in december 2015 en de volgende nog eens een jaar later. Pas vanaf 2017 en vooral 2018 kwam de opwaartse rentecyclus echt op gang. Tegen dan had goud al lang gebodemd.
Lees hier verderBinnen de edelmetalengroep gaat de meeste aandacht van beleggers naar goud en zilver. Goud is een monetair metaal en is populair als hedge tegen een falend financieel systeem. Zilver had ooit een monetaire functie maar staan nu in de schaduw van goud. Toch blijft het goedkoopste edelmetaal gewild dank zij een aantrekkende industriële vraag en de aantrekkingskracht bij speculatieve investeerders.
Naast goud en zilver zijn er de Platinum Group Metals of PGM. De voorbije jaren trok vooral palladium de aandacht. Dat was drie opeenvolgende jaren de best presterende grondstof, en de prijs is tussen begin 2016 en begin 2021 meer dan vervijfvoudigd.
Lees hier verderNaar de reden voor de recente prijsdalingen bij goud (en in mindere mate ook zilver) hoeft u niet lang te zoeken. De rente op de tienjarige Amerikaanse overheidsobligatie is sinds vorige zomer verdrievoudigd naar meer dan 1,5%.
Zilver profiteert nog mee van de hogere vraag naar industriële metalen en kon de schade beperken. Maar bij goud, waarvan de prijs volledig bepaald wordt op de papiermarkt (termijncontracten), speelt dit effect niet. Termijncontracten op goud worden gebruikt als hedge tegen een dalende rente, wat nu dus (even) niet meer nodig is. De algoritmes van institutionele investeerders zijn zo geprogrammeerd dat een oplopende rente gelijk staat aan een uitverkoop van goud. Exact wat er nu dus gebeurt.
De prijsevolutie laat misschien anders vermoeden maar net het feit dat de rente stijgt, is het beste bewijs dat het aanhouden van goud in een portefeuille een goede zet is.
Lees hier verderGoldman Sachs kondigde het vorig najaar al aan: een nieuwe supercyclus voor grondstoffen. Een supercyclus wordt gedefinieerd als een periode van meerdere jaren waarin de prijzen in een bepaalde activaklasse met boven trendmatige snelheid toenemen.
Aandelen zitten al 12 jaar in zo’n supercyclus en bij obligaties kun je zelfs zeggen dat die al meer dan 40 jaar duurt.
De vorige supercyclus in grondstoffen dateert van het eerste decennium van deze eeuw toen de BRIC-landen (een acroniem dat volledig uit de mode is geraakt, wanneer hoorde u het voor het laatst?) aan hun economische opmars begonnen. De financiële crisis zorgde voor een abrupt einde maar nadien veerden de grondstoffenprijzen weer op om in 2011 een cyclische top te bereiken.
Lees hier verderBij al wie ook maar een klein beetje ‘insider’ is, hebben de financiële markten al lang hun geloofwaardigheid kwijtgespeeld. Al de rest heeft deze vorige week verloren. Ten minste, zij die over minstens één hersencel beschikken. Met een rationele waardebepaling op basis van bedrijfseconomische en macro-economische factoren heeft het allemaal al lang niets meer te maken. Je kunt de financiële markten nog het best vergelijken met een casino waar corrupte croupiers de dienst uitmaken en met klanten die dat helemaal niet erg lijken te vinden.
Centrale banken en overheden zijn in een nooit eerder geziene stimuli-modus. Daarbij houden de centrale bankiers de rente laag met massale obligatie-inkopen en delen de overheden volop geld uit aan alle ‘getroffen’ sectoren en bevolkingsgroepen.
Deze cocktail wordt door de financiële markten fel gesmaakt met aandelenindexen en crypto-koersen in de buurt van historische hoogtepunten. Ook verschillende grondstoffen mochten zich laven aan de geldbeker met meerjaarse hoogtepunten voor onder meer koper en ijzererts terwijl ook de energieprijzen weer in de lift zitten.
Lees hier verderExact een jaar geleden leek de evolutie van de grondstoffenprijzen te zullen afhangen van met name de uitkomst van het handelsgeschil tussen de Verenigde Staten en China. Niemand kon op dat moment vermoeden dat Covid-19, dat toen nog niet eens zo heette en een regionaal verschijnsel was ergens in het Chinese binnenland, tot een globale pandemie zou uitgroeien.
Rekening houdend de hoge vraaguitval deden de grondstoffen als activaklasse het nog zo slecht niet, al hangt dat wel af van welke index men als referentie neemt. Zo noteert de Bloomberg Commodity index over 2020 enkele procenten in de min. Dat is vooral het gevolg van het grote aandeel van energie binnen de index (30%), dat bijna dubbel zo hoog is als het gewicht van de industriële metalen, die wel goed presteerden. Andere indices die minder de nadruk leggen op energie, zoals de S&P GSCI en de Dow Jones Commodity index, noteren wel in de plus.
Lees hier verder
