Robert Broncel Archieven - Edelmetaal-Info

Andere Tijden XXXIV (Geo)

by Robert Broncel on 21 juli 2020

Ruim 10 jaar na het schrijven van mijn “brandbrief” op de frontpagina van mijn website blijkt het huidige monetaire systeem “geruisloos” in een groot zwart gat te verdwijnen. Leek de financiële crisis toen nog te bezweren met “het volle geloof” in de kunde en kennis van de vermaarde maar intussen verguisde Britse econoom John Maynard Keynes en zijn theorie van de verruiming van de geldhoeveelheid, weten we intussen wel dat dit een té duur lesje was!

Niettemin stond hij ook aan de wieg van Bretton Woods (1944), waarin de goudkoppeling, centraal stond teneinde de dollar de status van reservemunt te laten innemen. Die koppeling diende tot dekking van de stabiliteit van en vertrouwen in de dollar in deze nieuwe rol. Dat ging fout ten tijde van de Vietnam oorlog die veel meer kapitaal en manschappen verslond dan de V.S. bereid was toe te geven. Daardoor ontstond twijfel over de financierbaarheid van deze oorlog, die ertoe leidde dat Frankrijk onder leiding van president Charles de Gaulle dollars begon aan te bieden in ruil voor goud. Teneinde deze “uitverkoop” het hoofd te kunnen bieden, werd toenmalig president Nixon in 1971 voor de keuze gesteld de oorlog te beëindigen of de dollar los te koppelen. Hij koos voor het laatste aangezet door het machtige Amerikaanse industriële defensie apparaat. Die oorlog was immers bedoeld om het communisme tot staan te brengen, zonder evenwel een goed beeld te hebben van de politieke situatie in dat werelddeel zoals dat bijvoorbeeld 30 jaar later wederom in Irak gold.

Lees hier verder

Andere Tijden XXXIII

by Robert Broncel on 11 juli 2020

Uit “de rust” van de zijde van de centrale bankiers valt af te leiden dat deze thans weinig nieuws meer te vertellen hebben, anders dan toen de crisis in 2008/9 uitbrak. Ingeluid door de val van het Sovjet imperium in 1989/90 lag het laissez-faire van het “opportunistische” Angelsaksische neoliberalisme aan deze crisis in feite ten grondslag. De gouden tijden voor de Westerse suprematie werden door Reagan en Thatcher met de nodige fanfare ingeluid. Nu na amper 30 jaar blijkt er ook een zeker einde aan déze suprematie te kunnen komen.

Intussen zijn de fanfare geluiden allang verstomd en moeten we vaststellen dat de staat opnieuw de belangrijkste rol wordt toebedeeld, met corona als katalysator. Uit vrees voor sociale onrust blijken vele staten “alles” uit de kast te willen trekken, ongeacht de hoge rekening op termijn. Dat gebeurde destijds in de Sovjet-Unie al gevolgd door onteigening van de productiemiddelen (bedrijven) tot en met “de eigen haard toe”. Als eigenaar mocht je nog wel blijven wonen maar je kinderen konden niet meer erven. Na goed 70 jaar hebben we gezien waartoe dat heeft geleid. Verder terugkijkend in het verleden blijkt dat de rise and fall “empirisch” van alle tijden is, zij het dat het ene Rijk het langer volhield dan het andere.

Lees hier verder

Andere Tijden XXXII

by Robert Broncel on 2 juli 2020

Hoewel alle ogen meer dan ooit op de aandelenmarkt gericht blijven, ontgaat het deze ogen kennelijk wat er zich intussen op de edelmetaalmarkt afspeelt. Begrijpelijk want de ontwikkelingen op deze markt vind je nauwelijks terug op de financiële pagina’s van de belangrijkste nieuwsmedia.

Sinds 2018 heeft goud zich meer aan de wurggreep van da boyz’ (bullion banks) handelen kunnen onttrekken die thans met lede ogen moeten toezien dat “de natuur” sterker bleek dan hun “wulpse” manipulaties op de COMEX Futures beurs in New York. Sterker, sinds september 2018 heeft goud beter gepresteerd dan de aandelenbeurs. De Dow presteert sinds die tijd met een plus van amper 2% beduidend minder dan goud met een plus van ruim 50%!

Lees hier verder

Andere Tijden XXXI

by Robert Broncel on 16 juni 2020

Er bleek een “ordinair” virusje nodig om de wereld snoeisnel met “de grenzen aan de economische groei” te doen herinneren. Het 50 jaar geleden uitgebrachte Rapport van de Club van Rome onder dezelfde titel verdween als “slecht nieuws” destijds binnen de kortste keren in de bekende bureaula. Maar ook de ‘Great Financial Crisis’ 10 jaar geleden miste enige signaalfunctie.

Homo Sapiens als de meest invasieve en destructieve “diersoort” op onze planeet heeft naast een gigantisch grote monetaire puinbak met een ongeëvenaard hoge schuld een enorme schade veroorzaakt op het terrein van de leefbaarheid – klimaat, biodiversiteit en voedselketen. Wat op economische groei leek, bleek veeleer op vernietiging te wijzen. De destructieve gevolgen hiervan werden te lang verzwegen en uiteraard in geen enkel groeicijfer meegenomen. We kunnen bijgevolg thans spreken van een dubbele handicap!

Lees hier verder

Andere Tijden XXX

by Robert Broncel on 26 mei 2020

Door na de crisis in 2008/9 verzaakt te hebben de ontstane schuldenhoogte te saneren en nadien verder uit de hand te laten lopen, blijkt er thans “met behulp van” corona geen kruid meer tegen opgewassen te zijn. Daarmee hebben de centrale bankiers zich volledig in het pak genaaid en is er geen weg meer terug, met achterlating van de totale ontwrichting van het mondiale monetaire systeem, het draaipunt van deze column!

Dat daarmee straks de allerduurste sigaar uit eigen doos wordt gepresenteerd, wordt er niet bij verteld. Wel is bereikt dat deze “sigaar” vooralsnog naar buiten toe nagenoeg onzichtbaar is gebleven. Zolang het daarbij blijft, zul je weinig blaffende honden horen!

Lees hier verder

Andere tijden XXVIV

by Robert Broncel on 7 mei 2020

In een persconferentie op 29 april verklaarde Fed president Powell laconiek: ‘now is not the time to be concerned about debt!’ Kennelijk was dit bedoeld om eventuele twijfels over het tot dusver gevoerde ‘monetizing’ (failliete) beleid weg te nemen. Voorts beloofde hij ‘to be committed to using every tool to save the world from virus considerable risks’! Dus: ‘whatever it takes’ (Draghi).

Dit soort bewoordingen bezorgt je als toehoorder juist “nogal” twijfels, temeer daar een dergelijk stuntbeleid onder mondiale opvolging absoluut ongekend is. Zo weten we uit het verleden dat het “uitwonen” van de munt altijd tot desastreuze gevolgen heeft geleid. Het Romeinse Rijk had haar expansie voor een belangrijk deel te danken aan de goudvondsten die vooral glans kregen toen er munten (aureus) van werden geslagen. Deze waren zeer gewild.

Lees hier verder

Andere tijden XXVIII

by Robert Broncel on 23 april 2020

Nu de Fed onder het toeziend oog van “autocraat” Trump alle bankketens van zich heeft afgeschud, is hiermee de teerling van het internationale monetaire systeem definitief geworpen. Een mogelijk langer uitblijven van economische groei als gevolg van de corona lockdown vormt daarbij een allerbelabberdst elixer voor de toekomst. Resteert de vraag wat ‘da boyz’ op de COMEX nog klaar weten te spelen. Het leidt geen twijfel dat “de bull” op Wall Street straks kan worden vervangen door “de koe met de gouden horens”.

Covid-19 breekt alle wetten en wie straks de rekening moet betalen, is van “later zorg”! Voor de centrale beleidsmakers zou het corona “fenomeen” als een blessing in disguise kunnen dienen. Een beter alibi voor het onbedwingbare “schuldcomplex” is niet denkbaar, ook al werd de basis daartoe al ten tijde van de crash in 2008 gelegd. Dit roept tegelijkertijd de herinnering op aan het wankele kaartenhuis van de schimmige (OTC) en rentegevoelige derivatenmarkt (waarmee Wall Street innig verweven is), die sinds die tijd zelfs meer dan verviervoudigd is tot een slordige $550 biljoen (opgave Bank of International Settlements).

Lees hier verder

Andere Tijden XXVII

by Robert Broncel on 8 april 2020

In de greep van de “griep” is het internationale monetaire systeem aan een va banque pokerspel ten prooi is gevallen. Uiteraard kun je wel eindeloos digitaal fiatpapier blijven bijdrukken en staats- en bedrijfsschuld opkopen maar de zich hiermee aftekenende mondiale monetaire misery krijgt steeds meer gezicht. Echter, onder de rap verslechterende corona omstandigheden konden de banken weinig anders meer doen dan deze dodelijke fuik verder in te duiken!

In vakkringen wordt al langer gesproken van een lame duck monetair systeem, de crux van deze langjarige column. Je kunt nu slechts hopen dat de golf van liquiditeit de inflatiegolf nog even op afstand weet te houden maar zodra er storingen optreden in de aanvoerlijnen van de eerste levensbehoeften c.q. noodzakelijke producten of onderdelen daarvan, staat weinig prijsstijgingen meer in de weg. De spanningen op de edelmetaalmarkten lijken min of meer de voorbode te zijn. Nu ook de mijnbouwsector in meerdere regio’s in een lock-down sfeer is komen te verkeren, stokt de noodzakelijke aanvoer met substantiële premies tot gevolg.

Lees hier verder

Eeuwige rol van goud XII

by Robert Broncel on 21 maart 2020

Met referte aan mijn vorige column “Andere Tijden XXVI” van 9 maart j.l. nogmaals de indringende vraag: “dreigt corona het lontje in het kruitvat van het monetaire systeem te worden?” Intussen hebben we al aanzienlijke klaarheid verkregen. Niet alleen het marktvertrouwen heeft een stevige linkse directe opgelopen maar dat geldt in de eerste plaats de wereldeconomie nu we mondiaal al dan niet in ‘lock down’ gaan. Waar de opbrengsten wegvallen, is er maar één direct alternatief: steun van de overheid dan wel van de centrale bank.

Het te lijf gaan van de crisis van 2008 heeft via de steun van de centrale banken weinig anders opgeleverd dan de creatie van ongekende megaschulden. Dus resteert er de facto slechts bijstand van de overheid, waarop de nieuwe ECB chef Lagarde aanvankelijk al duidde. Gezien de ernst van de situatie nam ze het zekere voor het onzekere door op voorhand geen bazooka maar een superkanon uit haar spelonk ten tonele te voeren! Kennelijk werd ze aangestoken door de dreigende schuldcrisis in met name Italië en Griekenland waar de rente opnieuw begon op te lopen.

Lees hier verder

Andere Tijden XXVI

by Robert Broncel on 10 maart 2020

Op het naderend einde van de Titanic een goeie eeuw geleden speelde het orkest “vrolijk” door. Het heeft er thans alle schijn van dat het Fed “orkest” middels de geldkraan eveneens in soortgelijke stemming blijft doorspelen, ongeacht wat er verder ook speelt. Mundus vult decipi, ergo decipiatur, de wereld wil bedrogen worden etc. Op geen terrein blijkt dat zo evident als op het monetaire!

Het eindstation van ons huidige monetaire systeem is al lange tijd in zicht. Zonder een adequate koopkrachtpolis in de vorm van edelmetaal rest ons weinig anders dan het lot van de passagiers op de Titanic. In het huidige monetaire Umfeld gaat dat thans zowel de beleidsmakers als hun onderdanen aan. Afgaande op de tot dusver opgegeven voorraden goud (niet altijd even betrouwbaar) zijn de natiestaten grosso modo beter voorbereid dan hun onderdanen. Echter, het zijn anderzijds de onderdanen die uiteindelijk de stabiliteit binnen de samenleving bepalen.

Lees hier verder